Mijn persoonlijk verhaal

Mijn ervaringen met seksueel kindermisbruik
Om de lezer wat meer idee te geven over wat mij is overkomen, hier mijn verhaal. Ik ben er van overtuigd dat het vertellen van mijn persoonlijke verhaal mensen helpt de woorden te vinden om hun eigen verhaal te vertellen.

Ik was twaalf toen het misbruik begon, 19 toen ik van huis vertrok om hem te ontsnappen. Hij was 35 jaar, het vriendje van mijn zus toentertijd. Mijn zus moet toen 15 of 16 geweest zijn, maar op een of andere manier verontrustte dit mijn ouders niet. Of in elk geval niet genoeg om er een stokje voor te steken.
Als kind dacht ik dat ik een relatie had, een soort hopeloze liefde, een romantisch idee toch? Hij kwam bij ons thuis en hij was een flamboyant mens. Hij kon verhalen vertellen over verre landen zoals Rusland en Marocco. Hij woei als een frisse wind door onze familie.

Hij koos mijn kant tegenover mijn ouders en behandelde me als een volwassene. Dit wordt ook wel "grooming" genoemd, het kind rijp maken. Al snel begonnen de intimiteiten, eerst kreeg ik vooral knuffels, waar ik niet aan gewend was van huis uit en wel een verlangen naar had, maar al snel werd het meer seksueel getint. Ik herinner me dat ik toen al wist dat ik de seks niet wou, maar ik zat al in de val. Ik kon niet tegen hem op: Hij was populair, volwassen, ik was een twaalfjarige met een irritante houding. Hij was de enige die mij serieus leek te nemen. Dat zei hij tenminste en ik geloofde hem. Tijdens mijn eerste menstruatie, ik was toen twaalf jaar, ontmaagde hij me. In de zes jaar die volgden had hij minstens drie keer in de week sex met mij, soms vaker. In elke positie die je je kunt voorstellen, op elke plek die hij kon bedenken. Toen ik 19 was had ik meer ervaring dan menigeen in een leven kan ontdekken op het gebied van seksualiteit .

Hij vertelde mij dat onze relatie speciaal was en dat mensen het niet zouden begrijpen, vooral mijn moeder niet. Het zou beter zijn als niemand er van wist. Ik begreep heel goed dat mijn moeder het niet zou begrijpen. Over liefde en seksualiteit werd bij mij thuis nooit gesproken. Het geheim tussen hem en mij werd allengs groter. Hij stimuleerde mijn opstandige gedrag, hielp mij zelfs om plannetjes te bedenken om tegen mijn moeder te rebelleren (mijn vader stierf toen ik 14 was). Dat was zo gek nog niet, vond ik. Ik was de jongste, een nakomertje en ik had nooit het gevoel gehad dat ik er bij hoorde. Op deze manier kreeg ik in elk geval aandacht, al was het dan negatieve aandacht. Met zijn hulp kwam ik met dingen weg waar een kind niet mee weg zou moeten komen. Telkens als ik woedend uit de woonkamer stampend naar mijn kamertje ging, meestal huilend, bood hij aan om "wel even met mij te gaan praten". Op deze manier kon hij tijd met mij doorbrengen in mijn slaapkamer, zonder dat iemand het zou storen. Heel handig isoleerde hij mij emotioneel van iedereen die mij wellicht zou kunnen helpen. Ik was in de war en wist niet wat ik moest doen. Er was niemand waarbij ik terecht kon en trouwens, die zouden het immers niet begrijpen. Dus ik begroef mijn inktzwarte gevoelens diep in mezelf en deed net alsof ik van alles genoot. En sommige dingen wáren er goed aan. Hij gaf me de aandacht waar ik zo wanhopig naar gesnakt had. Hij berekende er alleen een vreselijke prijs voor.

Ontsnaping uit zijn greep
Ik was 19 toen ik de moed vond om te vertrekken. Hij vertelde mij dat hij wilde dat ik een flatje zocht voor mezelf, zodat hij altijd langs kon komen en ik zou hem kinderen baren, vermoedelijk zodat hij die ook weer kon gebruiken voor zijn seksuele bevrediging. Iets in mij schreeuwde "OVER MIJN LIJK". Ik vluchtte naar de Verenigde Staten.

Het duurde jaren voordat ik me besefte dat hij nooit van me gehouden had. Dat hij handig gebruik had gemaakt van mijn tienerverlangens, om gehoord en gezien te worden, en deze verlangens tegen me gebruikt had om dienstbaar te zijn aan zijn perverse seksualiteit. Wat hij zag in mij was een onzeker jong meisje die kwetsbaar was voor zijn manipulaties en grooming.

Ik was 30 en het viel me op dat ik nooit een relatie had gehad. Ik was bang voor mannen, wat voorzichtig aan het experimenteren met vrouwen, maar in werkelijkheid ging ik met geen enkel mens een verbinding aan. In dagboeken uit die tijd zie je allerlei verwarde flarden van wat er in mij omging. Ik bleef maar aan die "relatie" uit mijn jeugd denken en ik kon er maar niet achter komen waarom het zo verkeerd voelde, wat er mis was. De gedachten die hij mij had ingefluisterd stonden me nog steeds zo helder voor de geest dat ik hun innerlijke logica niet kon ontsnappen.

Tot de dag dat een vriendin me over haar drie jaar oude dochtertje vertelde, die seksueel misbruikt was. Ze vertelde mij: "Die kerel vertelde mijn dochter 'wij hebben een speciale relatie' en 'mamma zal het niet begrijpen'". "Ons geheim" had hij de kleuter verteld. Toen ze dat zo zei viel er iets op zijn plek bij mij. Mijn hoofd maakte overuren, stond op groot alarm. Nog die dag belde ik een therapeut en zei: "Ik denk dat ik misbruikt ben".

Dat was het begin van mijn helingsproces.